Kamień Księżycowy

Kamień księżycowy to jeden z najbardziej niezwykłych minerałów należących do rodziny skaleni. Ten właściwy kamień księżycowy reprezentowany przez kryształy adularu i ortoklazu, odznacza się srebrzysto-perłową lub srebrzysto-niebieską poświatą przypominającą światło księżyca. To specyficzne zjawisko zwane adularyzacją, możemy zaobserwować w postaci niebiesko połyskującego pasemka, które przesuwa się przy poruszaniu kamieniem. Za najcenniejsze okazy uważa się bezbarwne i prawie przezroczyste kamienie z błękitnym połyskiem. Inne skalenie jak np. mikroklin, sanidyn, albit czy oligoklaz po oszlifowaniu są raczej jedwabisto – mleczno – perłowe, występują również w odcieniach stonowanej żółci, pomarańczy, różu, brązu, srebra a nawet szarości.

Kamień księżycowy już w starożytności, ze względu na swoją opalescencję kojarzył się z nieziemską poświatą Księżyca. Starożytni nazywali go selenitem od greckiej bogini Księżyca – Selene lub kamieniem lunarnym (księżycowym) od rzymskiej bogini Księżyca – Luny. Otacza go niezwykła, niemal mistyczna aura. W wielu kulturach uznawany jest za kamień święty, magiczny. W Indiach uważany jest za kamień rozwoju duchowego, przynoszący dobry los i wspomagający duchowe oświecenie. Nazywany jest również kamieniem marzeń sennych, przynoszącym noszącej go osobie miłe senne doznania. Natomiast w krajach arabskich, kobiety zaszywają go dyskretnie pod ubraniem, gdyż wierzą, iż jest on symbolem płodności. Kamień księżycowy jest także „kamieniem kochanków”, wzbudzającym i wzmacniającym uczucia. Legenda mówi, że trzymając go w ustach podczas pełni księżyca, kochankowie mogą ujrzeć przyszłość ich związku. Ponoć swoją największą moc, kamień księżycowy osiąga w okresie od nowiu do pełni księżyca. Wtedy właśnie noszą go zakochani Hindusi, a ich miłość wzrasta w siłę tak jak moc światła księżycowego. W Anglii z kolei wierzono, że właściciel kamienia księżycowego zyskuje dzięki niemu talent mówcy i siłę przekonywania. Z tego powodu wykładowcy, posłowie czy adwokaci zakładali pierścienie z tym kamieniem przed wszelkimi wystąpieniami publicznymi.
W jubilerstwie kamień ten wykorzystywany jest do zdobienia pierścieni, wisiorków i naszyjników. Najczęściej stosuje się szlif kaboszonowy. Kamień, szczególnie popularny był w epoce Art Nouveau. To z tego okresu pochodzi wiele jubilerskich dzieł Rene Lalique’a, które możemy podziwiać w muzeach Europy.

Występowanie: Najlepszej jakości kamienie księżycowe wydobywa się w Sri Lance, Indiach oraz w Szwajcarii, Birmie
i na Cejlonie. Występują także na Madagaskarze, w Brazylii, Tanzanii, USA, Australii oraz w Rosji. Sporadycznie można je też spotkać w Polsce, w okolicach Jeleniej Góry.

Barwa: Przezroczysta, bezbarwna z niebieską poświatą, mleczna, biała

Kamień księżycowy przypisywany jest i szczególnie polecany kobietom, zwiększa ich atrakcyjność oraz sprzyja rozwijaniu i wzmacnianiu takich kobiecych cech jak: intuicja, delikatność, czułość, wrażliwość, czy instynkt macierzyński. Mężczyznom z kolei pomaga otworzyć się na te cechy i uczucia oraz zaakceptować je w sobie. Korzystnie wpływa na uczuciową i emocjonalną stronę życia – równoważy je, harmonizuje i leczy. Jest talizmanem dla zakochanych, wzmacnia miłość, sprzyja szczęściu i wierności w związku. Jest kamieniem ochronnym, w przypadku zagrożenia ponoć zmienia kolor na purpurowy.

Według medycyny niekonwencjonalnej kamień księżycowy jest szczególnie pomocny przy wszelkich dolegliwościach kobiecych. Ponadto wspomaga leczenie trzustki i śledziony. Stosowany jest również na migreny, w walce z nadwagą oraz w chorobach przemiany materii.

Kamień księżycowy polecany jest szczególnie osobom urodzonym pod znakiem Raka, Wagi, Byka, Strzelca i Bliźniąt